Natte Voeten

Het regent wanneer we aan het ontbijt gaan.

Vandaag staat een boswandeling, zwemmen bij een waterval en
een lunch op het programma.

Als we bij het trefpunt aankomen is het nog rustig. Goede
aanwijzingen waar we ons moeten melden ontbreken maar al snel is duidelijk dat
we dit achter het groene deurtje  moeten
doen. De vrouw neemt de vouchers  in
ontvangst en noteert onze namen met de mededeling dat onze gids ons op het
terras komt oppikken.

Inmiddels is er een bus fransen gearriveerd welke niet
onderdoen voor de Cubanen als het om luidruchtigheid gaat.  Het is half tien ’s morgens en ook hier wordt
in no time een band opgesteld en voor we het weten gaat het feest los.

Onze gids heeft zich inmiddels ook gemeld en heeft moeite de
groep van de band weg te trekken.

De tocht is ongeveer 8 km en zal voornamelijk door het woud
gaan. Hierbij krijgen we uitleg over de flora en fauna die we tegenkomen.
Echter ik heb meer aandacht voor het pad waar we lopen. Het pad van stenen en
bruine grond is stijl en glad door de regen. Ik heb mijn regencape aangedaan om
de rugzak een beetje droog te houden, maar door de temperatuur heeft dit het
effect van een Finse zweethut. Gelukkig neemt de regen af en kan ik de cape
wegstoppen. Na een uurtje arriveren we bij de ruïnes van een 19^e
eeuwse nederzetting van een oude koffie plantage. Cuba was in die tijd groot
leverancier voor koffie over de wereld. Dit wisten de Spanjaarden en de Fransen
ook en die wisten de prijs flink op te drijven. Dit hield niet lang stand toen
Colombia goedkopere koffie ging exporteren waardoor de plantages niet rendabel
meer waren.

Na dit hoogtepunt was het bergafwaarts. De zon liet zich
weer zien en de temperatuur ging snel omhoog.

Bij het dorp aangekomen passeren we een kunstenaar die
schilderijen maakt op zelf gerecycled papier waarbij de gids ons naar binnen begeleide.
Na de uitleg van het proces werden we natuurlijk in staat gesteld souvenirs te
kopen.

We eindigen bij Mercedes waar we de avond ervoor ook gegeten
hadden. De eigenaar en de Cubaanse band herkent ons vrij snel en begroet ons
hartelijk.

Ook nu is het eten voortreffelijk en is het een welkome
maaltijd na de flinke wandeling.

Terug in het hotel is het even rusten bij het zwembad. De
lunch was laat en meer dan voldoende, dus besluiten we in de hotelbar voor een
snack te gaan en wie speelt  daar?….
Juist de wel bekende Cubaanse band. Inmiddels kennen we het repertoire uit ons
hoofd en na de snack houden we het voor gezien.