Tabak en Koffie

De wekker gaat vroeg omdat we paardrijden op het programma
hebben staan en we om 9 uur bij de touroperator in het centrum moeten zijn.

Het ontbijt staat al klaar en is ook hier royaal en  uitgebreid met vers vruchtensap , fruit,  brood, ei, koffie, thee etc. Nadat we nog
even met een van zuid Afrika afkomstige mede gast ervaringen hebben
gedeeld  vertrekken we lopend naar het
centrum.

Het is druk in de hoofdstraat. Lokale bussen, lees open
vrachtwagens met houten bankjes, rijden af en aan om iedereen naar hun
bestemming te brengen. Op het centrale plein verzamelen de in uniform getooide
kinderen onder het genot van harde Cubaanse muziek, tot dat de lessen beginnen.

Voor het infotoer agentschap is het druk met toeristen die
wachten op hun begeleider voor de gereserveerde Tour. Onze Tour guide is een in
witte regenlaarzen met sporen, en met cowboy hoed uitgeruste Cubaan. De groep
bestaat uit twee Zwitsers, twee Duitsers en ons drieën. Te voet lopen we het
dorp uit in de richting van het platteland. Daarbij passeren we talloze casa
particulares die alles strak op orde schijnen te hebben.

Aan de rand van een akker staan een aantal paarden onder
bomen te wachten op hun lading en nadat we één voor één op een paard zijn
gehesen sjokken de paarden onder begeleiding van onze gids in een snel gevormde
rij een pad af richting de heuvels verderop in het landschap. Je hoeft niet
echt te kunnen paardrijden voor dit avontuur. Als je weet hoe het stuur werkt
zijn de paarden gehoorzaam als je ze wil laten inhalen of als je een ander pad
wil kiezen.

De tocht door het landschap is prachtig. De zon brand flink
zodat de temperatuur al flink oploopt. De lucht is vochtig, het ideale klimaat voor
tabak, koffie, ananas en dergelijke. Niet zo ideaal voor een hollander die niet
meer dan vijftien graden gemiddeld gewend is.

Na een uurtje hobbelen stoppen we bij een hutje beschut door
wat omringende bomen. De paarden worden in de schaduw gezet, waarna de groep richting
een grotere hut  bedekt met palm bladeren
wandelt.. Hier staan in de omgeving naast koffie- en tabaks planten ook wat
fruitbomen. Een gebruinde man met sigaar en cowboyhoed geeft uitleg over wat we
zien.

Daarna neemt hij ons mee de hut in. Daar hangen
honderduizenden of meer tabaksbladeren te drogen. De oogst is bestemd voor de
overheid en wordt streng geselecteerd en gecontroleerd op kwaliteit voordat ze
naar de fabrieken in Havana gaan.

We krijgen ter plekke  een uitgebreide uitleg over het proces van de  sigaar.

Een andere amigo laat zien hoe de sigaren gerold worden en
laat de groep de sigaren proeven. De lokale bevolking mag 10% van de oogst
gebruiken voor eigen verkoop en productie van sigaren.

Dit zijn de natuurlijk gefermenteerde en behandelde sigaren
van zeer goede kwaliteit. De sigaren van de topmerken die in de fabrieken van
de staat gerold worden komen van dezelfde bladeren maar zijn ook met andere
middelen behandeld om de houdbaarheid te vergroten voor de export.

Ik besluit toch een paar sigaartjes mee te nemen als souvenir.
Hier zijn ze voor drie  cuc per sigaar te
koop. Een fractie van de prijs die je betaald in Havana en maar niet te spreken
over de sigaren die je in Europa koopt.

Na de interessante excursie drinken we cocktails uit verse kokosnoten
voordat we weer in het zadel kruipen. Voor mij dit keer geen alcohol.

De weg terug is ongeveer 45 minuten en ik heb al flink wat
schuurplekken opgelopen van het hobbelen. Dit neemt niet weg dat ik  af en toe het paard even aanspoor  om lekker in draf het stof te doen opwaaien.
Dit wordt niet altijd door Kim gewaardeerd als blijkt dat haar viervoeter  vrolijk reageert op mijn commando’s en zij scheef
hangend in het zadel probeert de controle terug te krijgen.

Het is goed dat we nog even een stukje moeten lopen na het
paarden avontuur waardoor de spieren even anders belast worden. Ik denk dat we
morgen nog wel even last hebben van diverse ongemakken.

Het water uit de douche heeft twee standen. Koud en heet.
Het systeem bestaat uit een douchekop waar water naar toe stroomt en waaruit
twee draden komen voor het elektrisch verwarmen van het water. Dit geeft mij
als westerling geen vertrouwen in de veiligheid, zeker gezien dit waarschijnlijk
ook Chinese kwaliteit is.

De hoeveelheid water is laag , maar het voldoet om je even
af te spoelen na een stoffige hete rit op een paard.

Het gevoel van fris duurt maar even. De temperatuur buiten
is 30+ en het is benauwd. De verwachting is dat het gaat regenen. Wij besluiten
de botanische tuin te bezoeken welke is aangelegd door een Chinese immigrant
die op al zijn reizen exotische planten meebracht en deze in zijn hectare grote
achtertuin pootte. Een jonge Cubaan ontvangt ons en verteld de history voordat
hij ons door de tuin leidt. Een mooie gelegenheid voor Kim om de opties van
haar nieuwe fototoestel te proberen.

De Tour begint met de 40 cm grote Coco de boomrat. Deze zit stil
in een kooitje hangend aan een boom te niksen.

De twee papegaaien die ernaast stonden waren wat beweeglijker
en probeerde je aandacht te krijgen met hun pootje buiten de kooi. Mijn
ervaring met papegaaien zijn niet zo best dus laat ik twee maar met rust.

De tuin is leuk als je van speciale bloemen en planten houdt
maar als je een eenvoudige haag en gras knipper bent als ik is het de zon waar
ik het warm van krijg niet deze flora.

We sluiten af met een heerlijk drankje van de vruchten uit
de tuin en lopen terug naar onze casa.

Daar barst de regen los. Grote hoeveelheden water vullen de
goten van de straten en overspoelen voortuinen zonder afdak.

Na twee uurtjes wordt het droog en de lokale bevolking maakt
gebruik van het wassende water om patio’s en terrassen schoon te schrobben.

Vanavond eten we wat in de hoofdstraat bij el olivo. Een net
restaurantje met mediterrane kaart en vriendelijke bediening. Het eten smaakt er
prima voor een goede prijs.