Door de jaren heen heb ik al wat auto’s in bezit gehad. Niet alles is gedocumenteerd en ook foto’s zijn schaars. Het zijn niet altijd auto’s geweest maar ook motoren. Met motoren is het eigelijk allemaal begonnen. Waneer ik nog oude foto’s tegenkom zal ik ze plaatsen.
De eerste was een gebruikte Yamaha RD350LC uit 1981. En blauw witte watergekoelde tweetakt die tijdens een rit naar zandvoort warmliep en daardoor even gereviseerd moest worden. Leuk werk en niet te ingewikkeld. Het was eigenlijk een snelle brommer die heel makkelijk op z’n achterwiel reed.
Toch maar iets betrouwbaarder dan?! Een tweede versie werd nieuw gekocht van zuurverdiend geld en dit was een rood witte RD350LC YPVS. Mooi ding met meer vermogen en een modernere look. daar heb ik niet lang van kunnen genieten omdat deze gestolen werd voor de school waar ik toen studeerde. Ik had er zo de pest in dat ik mijn auto rijbewijs ben gaan halen en een oude Golf uit 1974 heb gekocht. Dit was echt de eerste serie met kleine achterlichten en de schuine randen in het achterpaneel Hij was kikkergroen en stijf verroest. Ondanks dat ik daar met las en plaatwerk getracht heb hem iets beter te krijgen, was hij niet bestand tegen een dikke Ford die van rechts de neus eraf reed. Einde verhaal Golf.
Om dat ik nog studeerde en het geld me niet kwam aanwaaien kocht mijn vriendin voor 100 Gulden een oude kadet B. Een roestbruine, dat was de lakkleur. Dit was handig, viel de roest niet op. Om dat ding rijdend the houden had ik nog even twee andere exemplaren gekocht voor de onderdelen. Daarmee heeft hij het nog 3 jaar volgehouden totdat ik hem verkocht voor 250 Gulden.
De vervanger was een BMW528i uit 1982 gekocht van de buurjongen. Koop nooit auto’s van buurjongens. Gelukkig had ik stage gelopen bij BMW Nederland en was het, in combinatie met de standaard gang naar de sloop voor onderdelen, geen probleem om het ding aan de gang te houden.
Na een aantal jaren was er gelukkig meer geld en kocht ik mijn eerste auto bij een dealer. Het was een witte Opel Calibra uit 1991. Zag er leuk uit met eenvoudige betrouwbare techniek. De Calibra heb ik zeven jaar gehad, werd omgebouwd naar LPG en was behoorlijk versleten toen ik hem weg deed. 271000 km op de klok.
Oh ja, meer geld betekende ook dat ik weer een motor kocht. Een Yamaha FZR600. Niet te vergelijken met de RDtjes, en een heel ander karakter. 600 CC viercilinder in een superbike jasje. Deze verdween weer van het toneel om de bruiloft met mijn vrienden te financieren.
De opvolger zorgde voor wat avontuur. Tijdens een reis in de USA waar we de Rout66 volgden van begin tot eind maakte we gebruik van een Ford Mustang convertible uit 1996. Die moest het worden. Echter omdat het een daily driver zou worden, zocht ik de V6 versie en die was niet beschikbaar in NL. Dan maar naar de USA om een auto te kopen. Samen met de buurman ben ik diverse dealers afgegaan totdat we een groene met tan interieur vonden bij Ford Plantation Florida. Die moest het worden. Via een Nederlandse onderneemster heb ik de auto naar nederland laten komen en is via de TUV in Duitsland op kenteken gekomen. Ook deze auto is zo’n 5 jaar in bezit geweest.
Ook kwam de motor weer terug, dit keer een blauwe Yamaha YZF600 Thundercat. Semi sport, maar erg leuk om mee naar motorsport evenementen te rijden. Zoals met vele motoren in schuren, werd er uiteindelijk niet veel op gereden. Dat is niet goed voor de motor en uiteindelijk weer verkocht.
We waren inmiddels verhuist naar het buitengebied en moest er een auto komen voor boeren en buitenlui. Een landrover zou je denken. Maar nee, om het betaalbaar te houden hebben we de gok gewaagd naar een nieuwe Hyundai Tucson. De gok was goed want deze 4 wiel aangedreven Koreaan heeft me overal gebracht. Of je nou op wintersport was, met de aanhanger spullen ging halen of gewoon boodschappen doen . Dit ding deed het altijd.
Nieuwe baan dus ook een andere auto. De Hyundai was een zuipschuit. Ik moest nu elke dag 100km naar het werk rijden dus kwam er weer een golf. Een versie 6 in comfort uitvoering met een 1.6 TDI motor. Luxe vervoer en de kosten blijven binnen de perken. Na ja, als ie heel blijft. De betrouwbaarheid was lang niet zo goed als die van de Tucson. Corona deed hem de das om. Na 3 maanden thuiswerken besloot ik hem te verkopen.
Naast deze autos hebben we ook nog een tweede of soms derde auto gehad, van een Nissan Micra, Fiat Seicento, via een Fiat Punto naar een Mercedes SLK. Die laatste hebben we eigenlijk als vervanging van de Mustang gekocht. Dat cabrio rijden is toch eigenlijk te leuk. Dit exemplaar is een 200 compressor met 163 PK en een 6 versnellingsbak . Het is een model 2000 met de facelift. Deze heb ik nog steeds en ik doe hem alleen weg als er een Porsche 911 Cabrio op mijn pad komt. ( 912 soft window mag ook 🙂 )
Dan was er een witte mini cooper uit 2019 die de plaats overnam van een rode Mini Cooper S uit 2018 in JCW uitvoering. De cooper S was de leukste. Een 2 liter 4 cilinder met 192 pk gekoppeld aan een sport automaat met dubbele koppeling en schakelflippers aan het stuur.
Een nieuw tijdperk is aangebroken. De ronkende aandrijving gaat verdwijnen. Deze maakt plaats voor de elektrische aandrijving. Voor mij in de vorm van een BMW I3s. Een compacte auto met de sportive aspiraties.Acceleratie is gelijk aan de cooper s maar wel zonder de mooie plofjes bij opschakelen. Ik heb gekozen voor deze auto voor zijn technische ontwerp. Opgebouwd uit carbon en kunststof. De auto rijd super en is van alle gemakken voorzien. De 42kw accu is voldoende voor dagelijks gebruik.