De Politie

Na een goede nacht gaan we vandaag centraal Havana bezoeken
die begint achter het Capitolo met de Chinese buurt. Op de weg erheen bezoeken
we de bekende Fábrica de tabacos partagás. Op straat wordt je door vriendelijke
Cubanen regelmatig gevraagd sigaren te kopen.

Het risico dat je bij hen
originele exemplaren koopt is echter gering. De winkel bij de fabriek is open
maar het fabriceren van sigaren is verplaatst naar een ander deel van de stad
in verband met renovatie werkzaamheden. Het authentieke winkeltje presenteert
de verschillende dozen sigaren in prachtige houten toonbanken en vitrines. Prijzen
vanaf 100€ voor een doosje van 10 stuks. Het is maar goed dat ik niet verslaafd
ben.

We vervolgen onze weg onder de, door de chinezen in bijna
elke metropool terug vindende  typische
poort. Het merkteken dat je in China town bent. Hier is de Chinese gemeenschap
bijna volledig samengesmolten met de Cubaanse cultuur. Als je goed zoekt zie je
nog echte Chinese restaurantjes of straatjes beheerd door Cubanen van Chinese
afkomst.

De wandeling gaat via pleintjes en smalle straatjes naar de
nuestra sinora de la carida del cobra. Een mooie santeria kerk met grote
gebrandschilderde ramen. De kerk is recent gerestaureerd en steekt af tussen de
verpaupering in de rest van de straat.

Terug lopend over de …… Eindigen we op het centrale park
naast het capitool. Even uitrustend op een bank met weinig zitvlak, er
ontbreken wat planken, zoeken we naar de lokatie van een boeren markt in deze
buurt.

Maneuvrerend tussen de taxi’s lopen, zien we wat tumult rond
een fiets taxi. Wat de aanleiding is, is ons niet bekend, maar een vrouw heeft
het aan de stok met de chauffeur waarbij welgemikte rake klappen en schoppen worden
uitgedeeld. Wanneer ik later dit verhaal vertel aan de onze casa eigenaar is de
verbazing groot. Dit is ook de reactie van het omringende voornamelijk Cubaanse
publiek. Dit is niet-alledaags en zit niet in het systeem van de Cubanen. De
shock is dan ook groot  als de fietstaxi
chauffeur de wapenstok van een ingrijpende politieagent afpakt en hem daarmee
te lijf gaat. De  fietstaxi weet weg te
fietsen gevold door de hulptroepen. Hevig bloedend en wat twijfelachtig trekt
de agent zijn wapen  en schiet in de
richting van de vluchtende fiets taxi. Hoe dit afloopt zien we niet, maar
gezien het strenge regime zal het wel 40 jaar brommen worden in plaats van
fietsen.

De markt vinden we niet, maar we nemen plaats op het terras
van een kleine cafetaria genaamd La mina, op de plaza de armas. Een muzikant
speelt op zijn gitaar en zingt traditionele Cubaanse nummers. Na het eten en de
rustpauze gaan we op zoek naar het verhuur bedrijf voor de auto. Deze is
gelegen nabij de cruise terminal in de haven.

De lange rij voor het kantoor is niet voor het verhuur maar
voor een Spaans schip welke ligt aangemeerd en veel publiek trekt. Wij kunnen
er langs en maken de papieren in orde met rex autoverhuur.

De auto is een zilveren uit China afkomstige MG waarbij het
aantal krassen en deukjes bijna niet op 
het formulier passen. Geen probleem , verteld de verhuurder. Extra
krassen vallen onder uw verzekering. Normaal maak ik foto’s als bewijs, maar om
praktische reden laat ik dit keer maar achterwege. Ondanks dat de prijzen voor
verhuur hoger liggen dan in Europa , kun je niet de zelfde kwaliteit
verwachten. Wat  missende onderdelen en
een  knipperend lampje weerhoudt de auto niet
van starten en we kunnen op weg.

Bestemming is het 16^e eeuws fort aan de andere kant
van de baai. Dit uit koraal opgebouwd bouwwerk domineert de kustlijn en om
negen uur in de avond schiet men nog steeds een salvo vanuit de grote kanonnen die
zij aan zij zijn opgesteld, waarmee in vroegere tijden werd aangegeven dat de
stadspoorten gingen sluiten.

Aangezien navigatie niet werkt in Cuba moeten we het met een
kaart doen. Ik heb een kaart gedownload op mijn telefoon en de gps geeft daarop
aan waar we zijn. Verder is het navigeren oude stijl. Dit resulteert in een
mooie sightseeing omweg.

Al gauw werd ik even op de verkeersregels  gewezen door een overijverige agent die op een
compleet leeg kruispunt staat te controleren. U moet stoppen voor de witte
streep. Volledig stilstaan en dan pas weer optrekken. Een duidelijk
overblijfsel van de Amerikaanse periode waar men heden ten dagen ook zo streng  is op deze regel.

Na een bezoek aan een stuk van het fort hebben we de
terugweg dit keer sneller kunnen doen om domweg een taxi te volgen die
toeristen naar alle waarschijnlijkheid naar Havana centrum ging brengen.

De avond verloopt rustig. We zijn gaan eten in een paladares
genaamd la moneda Cubana. Ook hier de bekende gerechten, kip, varken, vis of
kreeft. Ook hier staat het eten snel op tafel en smaakt goed. Men heeft de
moeite genomen om het dakterras er gezellig/chique uit te laten zien en met de
vriendelijke bediening is het plaatje compleet.

Met uitzicht over de baai en de kanonskogel om negen uur
waarbij het licht even knippert sluiten we de avond af.