De nacht leek lang te duren. Dit was het effect van het
tijdverschil, maar om 8 uur zaten we aan het ontbijt. Lekkere broodjes, vers
fruit, koffie, verse juice , yogodrink en een omelet.
Beter kan de dag niet starten.
We hebben een afspraak met onze reis consulent in een hotel
een paar starten verderop.
Na de benodigde informatie en aanwijzingen gaan we op pad in
de richting van het busstation voor de hop on en of Tour.
We passeren de nationale ballet school waar Kim graag even
binnen wil kijken. We komen niet verder dan de glorieuze entree waar de bewaker
ons na een praatje toelaat wat foto’s te maken. De conversatie loopt vlekkeloos
echter kreeg ik de indruk dat we van elkaar niet weten waar we het over hebben.
Mijn Spaans is net zo goed als zijn Engels.

Het plan is om kaartjes te bemachtigen voor het nationaal
ballet, maar aangekomen bij het national theater blijkt er geen voorstelling te
zijn tijdens ons verblijf in Havana. Daarop besluiten we op advies van de
consulent kaartjes te kopen voor de Buena Vista social club. Een voorstelling
met een verzorgd diner en show. De eerste poging om kaarten te bemachtigen bij
hotel Inglaterra mislukt, maar een stukje verderop bij hotel Telegrafo hebben
we succes.
Voordat we op de bus stappen sluiten we nog aan in de rij
voor een cadeca om, dit keer met succes, geld te wisselen.
Het is naar schatting 30 graden, en we besluiten boven in de
cabriobus te gaan zitten tijdens de Tour.
De wind waait lekker als de bus rijdt , maar het gevaar
loert voor verbranding blijkt ’s avonds. De rit laat ons de highlights van de
stad zien en na een kleine twee uur staan we weer op het plein bij het monument
van José Marti, waar de rit ook begon.

Tijdens de wandeling het oude centrum in, passeren El Floridita , één van Hemmingway’s favoriete cafés
wanneer we Obispo inlopen.

Een bekende straat met aan weerszijde verschillende winkels
afgewisseld met kleine eet gelegenheden. Het is er gezellig druk en uit diverse
bars klinken Cubaanse blaasinstrument klanken. Lopend richting de baai
besluiten we het dakterras te bezoeken van hotel Ambos Mundos. Het hotel waar
Ernest verbleef wanneer hij in de stad bivakkeerde.

Verder wandelend via de baai en terug langs Plaza de la Cathedral
zoeken we onze weg naar het oude presidentiële paleis van Batista. Dit is na de
revolutie omgetoverd tot het museon  de
la revolución. Hier is de tentoonstelling te zien welke de revolutie in kaart
brengt met als topstuk de boot waarmee de Fidel Castro met zijn strijdgenoten de
overtocht maakte. De tentoonstelling is niet zo revolutionair als verwacht
waarbij ook nog eens het gedeelte waar de boot tentoongesteld werd, gerenoveerd
word en niet goed te bezichtigen is.
Over revolutie gesproken, deze is heden ten dagen nodig om
het verval van de prachtige in koloniale stijl opgetrokken panden te redden. Er
wordt inmiddels aan de door veelal buitenlands gefinancierde  gebouwen hard gewerkt om ze in glorie te
herstellen, maar er is nog en lange weg te gaan. Daarnaast zijn vele van de
panden bewoond door de Cubanen en de kans dat deze worden hersteld in
afzienbare tijd, is te bezien.
Neemt niet weg dat de stad er een sfeer door krijg die te beschrijven
is als authentiek en gemoedelijk. Daarbij is de bevolking erg vriendelijk
waardoor je je snel thuisvoelt.

Een wandeling in de richting van het zuidelijk deel van oud
Havana leidt ons langs het Capitolo en door verpauperde staten. En even bekruipt
me het gevoel van onveiligheid. Maar dan bedenk ik me dat we in Cuba zijn. Het
woord getto past hier niet bij het type volk wat je normaal in andere groten
steden tegen komt. Hier is men nog steeds attent en vriendelijk. Tegen  achten arriveren op het adres waar de Buena
Vista social club vanavond een optreden geeft.
Er hangt een sfeer die heeft weg van een Western bar,  inclusief de met cowboyhoed en witte jurkjes uitgedoste
jonge dames. We worden naar onze tafel begeleid met uitzicht op het podium. De uit
houten boomstammen opgetrokken stoelen geven niet het comfort die je na een
lange dag slenteren zou wensen.
Al snel worden we geïnformeerd over de menu keuze en we
bestellen alle drie de welbekende Cubaanse mojito’s, hiermee worden alle
ongemakkelijkheden naar de achtergrond verwezen. Voor we het weten staat het
voorgerecht op tafel.
De andere gangen volgen in hoog tempo en voor we het weten
is het toneel gevuld met een aantal leden van de Buena Vista club. Deze groep
is dusdanige groot dat men op verschillende plaatsen tegelijk een voorstelling
kan geven. De groep die er voor ons speelt bestaat uit jonge en oude gerenommeerde
Grammy award winnende muzikanten en zangers.
De show die volgt is energiek en strak uitgevoerd waarbij
het publiek uitvoerig wordt betrokken met zang en dans.

Als we weer bij “onze casa” arriveren is het laat. Moe maar
voldaan gaan we naar bed.
De Revolutie

Berichtnavigatie


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *