We doen kalm aan vanwege de gedachte dat er niet zoveel te
beleven is hier in remedios. Er zijn wel strandjes in de buurt, maar we zijn
allemaal nog niet genezen van ons snorkel avontuur dus laten die voor wat het
is.
Er schijnt nog een mooie groep eilanden te zijn die met een
lange weg verbonden zijn en ver uitsteken in zee. Een beetje het idee van de
keys in Florida. Dit zou wel een een leuk uitje kunnen zijn. Na nog een rondje
om de kerk en het beluisteren van het plaatselijke orkest die in de muziektent
speelt, nog even geld pinnen en we kunnen weg.
Er zijn twee manieren om geld te pinnen, bij een automaat en
bij een cadeca. De eerste is simpel en snel, maar als die niet voorhanden is of
als he cash geld wil omwisselen moet je bij die laatste zijn. Dit is een soort
bank waar je met paspoort en creditcard ook geld kan opnemen. Je mag één voor
één naar binnen , dus als het druk is sta je buiten in de rij.
Het is erg rustig en ik mag direct binnen plaats nemen in de
gekoelde ruimte op een lederen zetel .  Joyce
en kim moeten buiten blijven.ik bereid me voor door paspoort en creditcard te
pakken, maar kom tot de ontdekking dat de card niet meer in mijn portemonnaie
zit. Oeps, gelukkig heb ik meer en kan ik nog geld halen. Maar waar is die
andere nu gebleven.
Dan krijg ik een flashback, na de veerboot in Cienfuegos heb
ik geld gepint bij een automaat. Daar werd ik, tenminste dat dacht ik , lastig
gevallen door een vrouw die naar mijn idee geld van me wilde. Nu is dat hier
niet ongebruikelijk dat mensen je op straat om geld vragen, dus wimpelde ik
haar af en stapte in de auto. Ze wapperde met haar bankpas waarna ik het raam
open deed om haar nogmaals te zeggen dat ik geen interesse had. Gracias zei ze
en ik reed weg.
Nu denk ik daar anders over, wilde die mevrouw me iets
anders vertellen soms?? Zat mijn kaart nog in de machine?. Ik zal het nooit
weten vermoed ik. De kaart heb ik laten blokkeren en er is geen misbruik van
gemaakt. Mijn vertrouwen in de mens is laag en dat voelt niet goed.
Aangekomen bij de landtong worden we gecontroleerd op paspoort
en na het aftikken van 2 cuc kunnen we door. De afstand naar santa Maria is nog
iets is ongeveer 50 kilometer dus we hebben nog even nodig. De vergezichten
over het water zijn prachtig met de verschillende kleuren blauw van de zee en
lucht. Na een tien km passeren we een soort dolfinarium. Aan het aantal auto’s
op het parkeerterrein en de ervaring met eerdere “attracties”  is de verwachting niet hoog, dus rijden we
lekker door.
Uiteindelijk komen aan wat wij denken het einde van de
landtong. De kaart geeft aan dat er en soort dorp is waar barretjes zijn en wat
te doen zou kunnen zijn.
We parkeren de auto en lopen het “ dorp” in waarbij het
opvalt dat het er erg rustig is. Er zijn verschillende winkeltjes, een bios,
een salsa dansclub etc., en ik krijg het idee op een Disney resort te zijn
beland met Cubaanse attracties. Wanneer we dan ook niet door mogen lopen naar
het strand is het tijd om te vertrekken.
Voor de mensen die graag all in op één van de resorts  wil verblijven, er worden er nl nog een paar bijgebouwd,
hoeven niet bang te zijn dat ze echt door Cuba moeten reizen. Een vliegveld is
10 km verderop aangelegd voor de vlotte toestroom.
Voor ons was dit verspilling van tijd en benzine. We kopen
nog iets te eten bij het benzine station en rijden terug. Aangekomen bij de
controle post tikken we nog eens 2 cuc af om er af te mogen, paspoort is niet meer
nodig, en gaan terug naar Remedios.

De rest van de dag is relax dag.
Resorts

Berichtnavigatie


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *